Een team wetenschappers onder leiding van de Universiteit van Bristol heeft het eerste bewijs gevonden dat prehistorische baby’s dierlijke melk kregen met het equivalent van hedendaagse zuigflessen.
Mogelijke zuigelingenvoedingspotjes, gemaakt van klei, verschijnen voor het eerst in Europa in het Neolithicum (rond 5.000 v.Chr.) en worden steeds gewoner in de Brons- en IJzertijd. De vaasjes zijn meestal klein genoeg om in de handen van een baby te passen en hebben een tuit waardoor vloeistof gezogen kon worden. Soms hebben ze voeten en de vorm van denkbeeldige dieren. Desondanks, bij gebrek aan enig direct bewijs voor hun functie, is gesuggereerd dat het ook voederspullen kunnen zijn voor zieken of zwakken.
Lees verder: